เหมืองร้างในอินโดนีเซีย

หลายประเทศกำหนดให้มีการทำความสะอาดหลังการปฏิบัติงานซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของใบอนุญาตการขุดที่ออกให้ก่อนเริ่มดำเนินการในพื้นที่ที่มีระบบการบังคับใช้กฎหมายที่มีประสิทธิภาพ ข้อกำหนดเหล่านี้จะจำกัดความรับผิดของบริษัทสกัดไว้ตามหนังสืออนุญาตตัวอย่างเช่น ในขณะที่การดำเนินงานในสหรัฐฯ อาจเสี่ยงต่อการต่อสู้ทางกฎหมายกับคนที่เอาหมวกนิรภัยที่ทิ้งแล้วไปกระแทกหัวแม่เท้าในอีก 30 ปีต่อมา คำสั่งเรื่องการทำความสะอาดจะระบุความรับผิดเฉพาะของบริษัท: ไม่น้อยและไม่มีอะไรมากไปกว่านี้

ในประเทศที่มีการบังคับใช้การกวาดล้างที่มีประสิทธิผลน้อย ข้อความเหล่านี้แทนที่จะเป็นตัวแทนของอันตรายเมื่อการดำเนินการสิ้นสุดลง ผู้ถือสัญญาจะแน่ใจได้หรือไม่ว่าความรับผิดของตนสิ้นสุดลงจะแน่ใจได้หรือไม่ว่ารัฐบาลจะคำนึงถึงมาตรฐานการรักษาความสะอาด?ในเวลา 30 ปี รัฐบาลจะกล่าวหาว่าผู้ถือใบอนุญาตไม่ปฏิบัติตามสัญญาหรือการกระทำที่พวกเขาไม่เคยต้องรับผิดตั้งแต่แรกหรือไม่?

เหล่านี้เป็นคำถามที่บริษัทเหมืองแร่ในอินโดนีเซียถามตัวเองโดยไม่มีคำตอบที่ชัดเจนผู้มีอำนาจบางคนมีเจตจำนงอย่างแน่นอนเพื่อให้แน่ใจว่าการทำความสะอาดและการลงทะเบียนเหมืองหลังการปฏิบัติงานมีประสิทธิภาพ แต่ต้องเผชิญกับงานที่น่ากลัวในการปรับปรุงโลจิสติกส์เหมืองในประเทศเหมืองที่ไม่ได้ขึ้นทะเบียนจำนวน 2,000 แห่งอาจขัดขวางอนาคตที่สดใสของประเทศ

อินโดนีเซีย เหมืองร้าง และผลพวงของการทุจริต

ในฐานะผู้ส่งออกถ่านหินความร้อนรายใหญ่ที่สุดของโลก การขุดมีบทบาทสำคัญในเศรษฐกิจของอินโดนีเซียกฎหมายของอินโดนีเซียกำหนดให้บริษัทเหมืองแร่มีหน้าที่รับผิดชอบในการทำความสะอาดหลังการขุดค้น แต่กฎหมายเหล่านี้มักไม่ถูกบังคับใช้

ส่วนหนึ่งของปัญหาอยู่ที่ตัวกฎหมายเองนักนิเวศวิทยา David Woodbury เขียนถึง Mongabay ที่ไม่หวังผลกำไร: "กฎหมายระบุว่าบริษัทถ่านหินต้องฟื้นฟู 'สภาพเดิม' ของภูมิทัศน์ ซึ่งเป็นเป้าหมายที่ไม่สมจริง ซึ่งแม้แต่ในสถานการณ์ที่ดีที่สุดก็ไม่ได้รับการสนับสนุนจากวิทยาศาสตร์ในปัจจุบันเกี่ยวกับการฟื้นฟูเหมือง

“การเสนอว่าการฟื้นฟู 'สภาพดั้งเดิม' นั้นเป็นไปได้ กฎหมายดังกล่าวได้ทำให้ขอบเขตและขนาดของความเสื่อมโทรมที่หลงเหลืออยู่หลังการทำเหมืองผิวดินคลุมเครือมันบิดเบือนสิ่งที่เป็นไปได้ผ่านการฟื้นฟูระบบนิเวศ” วูดเบอรีกล่าวปิดท้าย

หากไม่มีการบังคับใช้อย่างมีประสิทธิภาพ การฟื้นฟูเหมืองจะกลายเป็นค่าใช้จ่ายที่ 'ไม่จำเป็น' สำหรับผู้ที่ขับเคลื่อนด้วยผลกำไรเท่านั้นการเก็บกวาดทุ่นระเบิดทำให้ใครก็ตามที่ทำได้แข่งขันน้อยลงโดยไม่มีรางวัลที่จับต้องได้

นี่ไม่ได้หมายความว่าชาวอินโดนีเซียทั่วไปไม่สนใจที่จะเก็บกวาดกับระเบิดระหว่างปี 2557 ถึง 2563 มีผู้เสียชีวิต 168 คนหลังจากตกลงไปในบ่อร้าง ซึ่งมักจะเป็นทางลาดชันและเต็มไปด้วยน้ำอุตสาหกรรมคู่ขนานของการขุดที่ผิดกฎหมายทำให้เกิดสิ่งเหล่านี้ ในขณะเดียวกันก็ทำให้คนงานตกอยู่ในความเสี่ยงโดยไม่มีผลที่ตามมา และไม่มีความรับผิดที่จะต้องสะสางหลังจากสิ้นสุดการปฏิบัติงาน

Muh Jamil หัวหน้าฝ่ายกฎหมายและเครือข่ายของเราระบุใน @KompasTV ว่าเจ้าหน้าที่ตำรวจมีบทบาทหลายอย่างในการสนับสนุนการทำเหมืองที่ผิดกฎหมายตามการค้นพบของ JATAM#illegalmining #coalmining #mineralmining #Polri #percumalaporpolisi #tambangilegal pic.twitter .com/HBddlRLeKS

— เครือข่ายผู้สนับสนุนการขุด – อินโดนีเซีย (@JATAMupdates) 29 พฤศจิกายน 2565

จากข้อมูลของกระทรวงทรัพยากรแร่และพลังงานของอินโดนีเซีย มีเหมืองผิดกฎหมาย 2,741 แห่งดำเนินการอยู่ในประเทศการดำเนินการที่ผิดกฎหมายเหล่านี้สามารถอยู่รอดได้ด้วยการจ่ายเงินให้กับหน่วยงานบังคับใช้กฎหมายในท้องถิ่นสำหรับการปิดปากเงียบ ซึ่ง JATAM องค์กรการค้าเหมืองแร่ของอินโดนีเซียกล่าวว่าเกิดขึ้นในหลายระดับ

การทำความสะอาดเหมืองของอินโดนีเซียหมายถึงการทำความสะอาดของตำรวจอินโดนีเซีย

พลวัตของคนงานเหมืองที่จ่ายเงินให้กับเจ้าหน้าที่นอกบันทึกนี้มีจุดเด่นหลายประการของกระบวนการทางกฎหมายที่อยู่เหนือคณะกรรมการ ดังนั้นในทางทฤษฎีแล้ว การเปลี่ยนไปใช้กรอบกฎหมายที่เข้มงวดมากขึ้นอาจไม่เป็นปัญหาแต่ไม่นานมานี้ สปอตไลต์พุ่งไปที่ตำรวจอินโดนีเซีย

ในช่วงปลายปี 2565 เรื่องอื้อฉาวที่เกิดขึ้นพร้อมๆ กันคือรายงานของรัฐบาลที่กล่าวโทษตำรวจว่าเป็นต้นเหตุของหายนะจากฝูงชนจำนวนมาก เจ้าหน้าที่ตำรวจที่ถูกกล่าวหาว่าค้ายาเสพติด การพิจารณาคดีที่มีชื่อเสียงของนายพลตำรวจและอดีตเจ้าหน้าที่ยอมรับว่าตำรวจมีส่วนเกี่ยวข้องอย่างเป็นระบบในการทำเหมืองแร่อย่างผิดกฎหมาย

กองกำลังตำรวจของประเทศต่อสู้กับข้อกล่าวหาเรื่องการคอร์รัปชั่น ความโหดร้าย และการอยู่เหนือกฎหมายรายงานโดยที่ปรึกษา Gan Integrity ระบุว่าชาวอินโดนีเซียสองในห้ามองว่าตำรวจส่วนใหญ่หรือทั้งหมดเป็นตำรวจที่ทุจริตชาวอินโดนีเซียประมาณ 30% จ่ายสินบนให้ตำรวจ

https://www.mining-technology.com/features/abandoned-mines-indonesia-kalimantan/